درخواست از مجلس شورای اسلامی_قسمت اول
🟩 ضرورت اصلاح قانون تجارت برای انطباق با اصل ۴۴ قانون اساسی، پاسخ‌گویی به اقتصاد نوین، و مقابله با چالش‌های تحریمی
🖋️ حمدان مقدم
قانون تجارت ایران، مصوب ۱۳۱۱، همچنان ستون فقرات روابط اقتصادی کشور است؛ اما این قانون، با مقتضیات اقتصاد امروز، اصول قانون اساسی جمهوری اسلامی ایران، و الزامات عدالت اقتصادی و مقاومت در برابر تحریم‌ها هم‌خوانی ندارد. در شرایطی که اقتصاد ایران با فشارهای خارجی، تحریم‌های مالی و نیاز به نوآوری مواجه است، بازنگری در این قانون ضرورتی حیاتی است. در ادامه، مهم‌ترین خلأهای حقوقی این قانون با تأکید بر اصل ۴۴، شرکت‌های تعاونی، دانش‌بنیان، بازار سرمایه، دارایی‌های فکری، و ابزارهای مقابله با تحریم‌ها بررسی می‌شود:
۱. عدم انطباق با اصل ۴۴ قانون اساسی و اقتصاد مقاومتی
- قانون تجارت ساختار مشخصی برای شرکت‌های تعاونی ندارد، در حالی که این شرکت‌ها می‌توانند نقش کلیدی در مردمی‌سازی اقتصاد و کاهش وابستگی ایفا کنند
- اولویت قانونی تعاونی‌ها در معاملات دولتی نادیده گرفته شده، برخلاف قانون بخش تعاونی مصوب ۱۳۷۰
- در شرایط تحریمی، تعاونی‌ها می‌توانند ابزار مؤثری برای توزیع عادلانه منابع و دور زدن محدودیت‌های خارجی باشند
۲. غیبت شرکت‌های دانش‌بنیان و ابزارهای نوآوری
- قانون تجارت هیچ اشاره‌ای به شرکت‌های دانش‌بنیان ندارد، در حالی که این شرکت‌ها می‌توانند با تولید فناوری‌های بومی، وابستگی به واردات را کاهش دهند
- نبود سازوکار حقوقی برای مالکیت فکری، سرمایه‌گذاری خطرپذیر و حمایت از نوآوری، مانع رشد اقتصاد دانش‌محور شده است
- در شرایط تحریم، نوآوری داخلی تنها راه مقابله با محدودیت‌های تکنولوژیک است
۳. سکوت در برابر بازار سرمایه و ابزارهای تأمین مالی
- قانون تجارت فاقد مقررات دقیق درباره عرضه عمومی سهام، شفافیت اطلاعات و مسئولیت‌های بورسی است
- این خلأ موجب تعارض با قانون بازار اوراق بهادار شده و مانع جذب سرمایه داخلی و خارجی در شرایط تحریمی است
- بازار سرمایه می‌تواند جایگزین مناسبی برای تأمین مالی خارجی باشد، به شرط اصلاح ساختار حقوقی
۴. حذف دارایی‌های فکری از چرخه رسمی تجارت
- دارایی‌های نامشهود مانند اختراعات، نرم‌افزارها و برندها، در قانون تجارت جایگاهی ندارند
- این دارایی‌ها در شرایط تحریم می‌توانند به‌عنوان وثیقه بانکی و ابزار تجاری‌سازی نوآوری‌ها به کار گرفته شوند
- صندوق نوآوری و شکوفایی و آیین‌نامه‌های جدید، نیازمند پشتیبانی قانونی در متن قانون تجارت هستند
۵. فقدان چارچوب حقوقی برای قراردادهای دور زدن تحریم‌ها
- قانون تجارت فعلی، هیچ‌گونه انعطاف‌پذیری برای تنظیم قراردادهای خاص در شرایط تحریمی ندارد
- شرکت‌ها برای استفاده از روش‌هایی چون تهاتر، واسطه‌گری منطقه‌ای، و قراردادهای چندلایه، نیازمند حمایت حقوقی هستند
- اصلاح قانون باید امکان انعقاد قراردادهای خلاقانه و متناسب با شرایط تحریم را فراهم کند
۶. بی‌توجهی به عقود اسلامی در تعامل با تولیدکنندگان و بازرگانان
- بانک‌ها در تعامل با فعالان اقتصادی از عقود اسلامی مانند مضاربه، مشارکت، و اجاره به شرط تملیک استفاده می‌کنند
- قانون تجارت باید این عقود را به رسمیت شناخته و چارچوب حقوقی مشخصی برای آن‌ها ارائه دهد
- در شرایط تحریمی، این عقود می‌توانند جایگزین مناسبی برای تأمین مالی خارجی و جذب سرمایه داخلی باشند
🔵 نتیجه‌گیری:
قانون تجارت فعلی، نه با قانون اساسی هم‌خوان است، نه با واقعیت‌های اقتصاد نوین و نه با الزامات اقتصاد مقاومتی. حذف تعاونی‌ها، بی‌توجهی به دانش‌بنیان‌ها، سکوت در برابر بورس، نادیده‌گرفتن دارایی‌های فکری، فقدان چارچوب حقوقی برای قراردادهای تحریمی و عقود اسلامی، نشان‌دهنده عقب‌ماندگی حقوقی است. اصلاح این قانون، ضرورتی فوری برای تحقق عدالت اقتصادی، رقابت سالم، شفافیت بازار، و حمایت از نوآوری ملی و مالکیت مردمی است.
✅ از مجلس شورای اسلامی انتظار می‌رود با اولویت‌بخشی به اصلاح قانون تجارت، مسیر قانونی اقتصاد مقاوم، نوآور و مردمی را هموار سازد.
#لبیک_یا_خامنه_ای
#رهبر_شجاع_ایران
#ویروس_اندلس
#حمدان_مقدم
#اقتصاد_اسلامی
#کیفیت_حق_الناس_است #خانه_داری_شغل_است
https://virasty.com/r/Esl
https://farsnews.ir/hamdan110
